19 février 2020
شعری از کتاب #ابوالملیح #شراره_جمشید
که می بینیم که از لاشه ای محبوبوس˙ به حفظِ عمارت _ بی آسیمه به غربت ِحاد ِ چشم آن شومیِ بخت را جلا می دهد! ▪▪▪ "به ویژه" می توانیم به آن سیه غراب _درون را به اغما برد " ▪▪▪ پسین بازدید سراغ از علف موقعیت شدید که جُست ، وارستن از گوشه ی ملول ست رخصتی به...