بخوان : ای رعنای محتضر در بستر ریحان ساعت چندم بود که مجنون مرد ! و هوش گرگرفته ی نرگس لب های ماهور را پرید ! این پرنده ی سرخ باردار در بطن من چه می کند و این آسمان آشفته از غُرابِ آسیمه سار که بر سرم شورش می زند از چه روی در چشم و گوش شما پنهان است !...