آیا جامی لبریز ِحروف که از دستمان پرید و بر صخره ی سبز خیس شکست –حاوی رشته ریزهای الیاف کلامیِ چسبان از آخرین گفتار اولیس در پژواک زمان و باقیمانده ی تنشِ شدید خرده سنگ های نمکین زیر لمس ِ عریان پاهای او که در سواحل خشکسالی عابری تنها بود –نمی توانست...