#ریحان_حزیران #نشرکتاب_هرمز #شراره_جمشید

تا مگر

مقدّمه ی شب

از گوشه ی جولان

جرعه ای وارَهَد _

اشاره بر غرامت بود

که شکل از چهره افتاد

                  و صورتی از وقت گذشت !

" در بی خبریِ خسته ی مسیرِ مرطوب

خون می شتابد

و ناگاهِ ملولِ چشمهای دچار

گریه را تنگ دید "

[ چنینم رخت در باخته ]

از جایی که عقل می شکند ،

" مصیبت را بی کنار ، به رعناریحانِ رهگذر می پوشاند "

# شراره_جمشید