که می بینیم که از لاشه ای محبوبوس˙ به حفظِ عمارت _ بی آسیمه به غربت ِحاد ِ چشم آن شومیِ بخت را جلا می دهد! ▪▪▪ "به ویژه" می توانیم به آن سیه غراب _درون را به اغما برد " ▪▪▪ پسین بازدید سراغ از علف موقعیت شدید که جُست ، وارستن از گوشه ی ملول ست رخصتی به...

انتشار دو مجموعه شعر تازه : #شراره_جمشید #ریحان_حزیران #ناقورحلال_شد #نشرکتاب_هرمز برای چگونگی دریافت و کسب اطلاعات بیشتر در اینستاگرام به این آدرس https://www.instagram.com/shahram_foroughimehr/?hl=en انتشارات #کتاب_هرمز مراجعه کنید یا می توانید با این...

بخوان : ای رعنای محتضر در بستر ریحان ساعت چندم بود که مجنون مرد ! و هوش گرگرفته ی نرگس لب های ماهور را پرید ! این پرنده ی سرخ باردار در بطن من چه می کند و این آسمان آشفته از غُرابِ آسیمه سار که بر سرم شورش می زند از چه روی در چشم و گوش شما پنهان است !...

ترس شخصی است از خارج از فصل گذشته. نفس نفس و انقباضات تن که در خط زمان شکسته شکسته رسم می شود و آن را به حرکت وا می دارد و سپس پراکنده -همانند چیزی ست که اصرار شدید و متراکم میل زیستن در برابر انکار مهیب و ناباورانه ی مرگ است. آنچه از درون این لرزه ها...